2007 Side

Met vriendin A. een week naar Side. De eerste dag verkennen we de omgeving en snoepen heerlijk van de producten van de markt: noten en zoete aardbeien. Aan het eind van de dag relaxen bij het zwembad; best uit te houden!

Na een lekker ontbijtje huren we fietsen. In een supermarkt kopen we wat proviand en rijden naar Manavgat, een kleine waterval. Onder het genot van een kopje echte Turkse thee bekijken we de reuring op de markt.

Door middel van een ritje in de Dolmusbus brengen we deze dag door in Alanya. Voor de broodnodige energie eerst een Lahmacun. (Opgerold pannenkoekje met vulling). Alanya heeft een mooi fort en kleurig dobberende boten.

Met een excursie naar de ruïnes van Perge en Aspergos. De gids maar kletsen en kletsen. We peren 'm snel om te genieten in eigen tempo.

De volgende dag huren we een scooter en scheuren er mee weg. Hilarische Willempie-helmen op de kop. Een puur gelukkige dag, vrijheid en genieten van de mooie natuur. De grijns verdwijnt niet van mijn gezicht.

De laatste dag staan we onwijs vroeg op om nog even van het strand en onze grote vriend de zon te genieten. Op de valreep slaan we nog sjaaltjes in welke in Nederland veelvuldig worden gedragen.
Een heerlijk weekje!

Mailtje naar het thuisfront: 25-4-2007
Ja, we zijn aan het luieren, zoals iedereen zei dat we moesten doen. Maar toch ook wel wat activiteiten. De afgelopen dagen: heerlijk gegeten! Op de fiets gezeten, waterval gezien, oud Side bezocht (pff wat is het hier toeristisch), marktjes bekeken. Alanya in geweest, lekker in het zonnetje in de haven gezeten en een toren beklommen, vele verkopers van ons afgeschud, even zo vaak vriendelijk geglimlacht en hello gezegd. Geluisterd naar de mooie praatjes van de (mooie) heren, maar er niet ingetrapt. De oude steden Perge ne Aspergos bekeken. Met een gids die maar door kletste. Pffft. We waren al snel deserteurs en zijn onze eigen weg gegaan. Wel erg mooi om door de straten te slenteren waar zoveel jaar geleden de mensen ook liepen. (Ik had mijn Teva sandalen aan dus op bijna net zulke sandalen als ik nu draag). Wij zitten in een klein hotel waar de mensen Nederlands spreken, bleh, hoeft niet echt van ons. Maar als we de grote dikke vette hotels langs de rest van de kust zien waar je een armbandje om krijgt waarmee je de hele dag kunt eten en drinken...mmm....nee, maak je ons ook niet blij mee. We hebben zelfs al een keer een Nederlandse menukaart gekregen, René Froger horen zingen en in vloeiend Nederlands worden we aangespoord wat te komen drinken, eten of kopen.
Ons laatste dagje toeren we met een scooter rond en natuurlijk nog een paar uurtjes strand, als het weer ons goed gezind is. Tot bels/ziens/mails!