2014 Vietnam Hue
Een groet vanuit het oude Keizerrijk!
Na de biketrip was het wel bijgekomen geblazen. Toch vermoeiender dan je denkt, zowel fysiek als geestelijk. Je ziet natuurlijk zoveel in die paar dagen. Maar ik zit in een heel fijn, rustig hotel, achteraf in een klein steegje. Erg vriendelijk personeel en voor hier een zeer originele inrichting. In een heel klein steegje heb ik de plaatselijke bevolking te stuipen op het lijf gejaagd door ook op een plastic stoeltje te gaan zitten. Komt de mevrouw naast mij staan: wijst op het bord met Engelse vertaling: 'nou, weet je al wat je wilt'!
Uh..nee...want zelfs deze Engelse vertaling zegt mij geen mallemoer! 'Bloating fern desk'. Misschien iets als een bootje met.... Want ik kreeg dunne rijstvelletjes met daarin iets rozigs (vis?) en er werd saus overheen gegoten. Heerlijk ,dat wel!
Vroeg naar bed en er laat weer uit. Sloom en langzaam op gang. Uitgebreid ontbeten, zonder soep, daar kan ik nog niet aan wennen, mailen en lummelen. Toen langs de rivier gelopen en nog een oud college bekeken waar de grote leider ho Chi Minh ooit op heeft gezeten. Tussendoor heerlijke Banh Khoai gegeten. Ja, weer eten. Maar dit moet ik jullie echt vertellen; een klein, knapperig, geelgekleurd pannenkoekje met garnalen en stukjes varkensvlees, verse groente er bovenop en....pindasaus met sesamzaadjes! Gossemikkie wat lekker!
Met de cyclo mij naar de markt laten brengen. Maar goed dat ik eerst de prijs bij het hotel nagevraagd had. Want hij start met het VIER-voudige! Toen ik wegliep: Madame, madame... Dat proberen de Vietnamezen wel. Altijd geld aan je te verdienen, zonder verblikken of verblozen.
Dinsdag 6 mei
De oude Keizerlijke stad bekeken. Erg mooi hoor! Dat je daar loopt en dan bedenkt dat daar zo lang geleden zich zo'n bijzondere wereld heeft afgespeeld. Er hingen ook mooie oude foto's. In de oorlog is er veel platgebombardeerd, maar ze restaureren veel. Mooie kleurige dakpannen, mozaïkversieringen etc.
Na een lotusthee, poosje lezen in 1 van mijn spannende e-booken, verse springrolls, een stukje gefietst langs de rivier. Vraag ik aan de mevrouw van de receptie van het hotel of ze een kaart heeft. Nee, alleen een plattegrond van het dorpje. Jaha, die ken ik, maar ik wil langs de rivier fietsen. 'Oh nee, dat is niets voor jou, dat is alleen voor lokale mensen. Je kunt beter hier naar toe gaan, daar heb je winkels..."Tja, zij kent Dinie niet. Ik was helemaal in mijn sas, fietsend op een krakkemikkig klein fietsje en een mandje voorop. 'Hello, Hello!'
Een paar kinderen nog cadeautjes gegeven. Ik voel mij wel eens een brutale als ik ze op de foto zet, maar dat hier geloof ik niet. Kippetjes die oversteken, een haan die van zich laat horen, spelende kinderen, in 1x een verrassende nieuwe Christelijke kerk en een groepje ganzen. GAAF!
Met mijn dompelaartje lekker een koppie thee op de kamer gezet. Dan een hapje eten.
